Pectine, een oplosbare voedingsvezel en een natuurlijk bestanddeel van elke plant, wordt gewonnen uit fruit.

Pectines zijn te vinden in plantaardig voedsel zoals fruit, met name in de schil en de zaden. Appels en citrusvruchten bevatten bijzonder veel pectine. Hoe steviger en dikker de schil van de vrucht, hoe hoger het pectinegehalte. Vruchten met zacht vruchtvlees, zoals aardbeien of mango's, bevatten weinig pectine. Pectine bestaat uit lange keten koolhydraten, reguleert de waterhuishouding en stabiliseert de celwanden in fruit en planten.

Een vaste gel wordt gevormd wanneer pectine in contact komt met water, suiker en zuur (bijv. fruitzuur). Om producten de gewenste consistentie te geven, wordt pectine gebruikt in de levensmiddelenproductie voor gelei, jam of fruitgom. Als geleermiddel behoren pectines tot de groep additieven (E 440).

Pectine wordt verkregen uit gedroogde appeldroesem, het residu (pulp, schil en pitten) dat overblijft wanneer appels worden geperst om appelsap te maken. Pectine kan ook worden geëxtraheerd uit de schillen van citrusvruchten, waardoor het afval nuttig wordt gebruikt. Het residu wordt daarna gedroogd, en de pectine wordt opgelost met behulp van water. Ultrasone extractie is een andere milde, niet-thermische methode om appelpectine of pectine te produceren.

Herkomst gelatine als geleermiddel is het bindweefsel van verschillende diersoorten. Veel conventionele voedingsmiddelen, zoals fruitgom, bevatten als geleermiddel niet-veganistische gelatine! Deze gelatine is dus niet veganistisch.

Het plantaardige geleermiddel pectine is daarom het veganistische alternatief voor veel consumenten.

Appelpectine als plantaardige gelatinevervanger in gelei, jam en marmelade. In de levensmiddelenindustrie wordt appelpectine gebruikt als plantaardig substituut voor gelatine. Het zorgt voor de juiste consistentie in gelei, jam, marmelade, melkproducten en frisdranken. Daarnaast wordt pectine ook gebruikt in veganistische worstalternatieven en talrijke farmaceutische producten.

Pectine uit appels is speciaal geschikt voor gebakken producten. Vanwege zijn onschadelijkheid is de voedingsvezel pectine goedgekeurd voor de productie van biologische producten.

In de breedste zin is appelpectine een voedingsvezel en heeft het ook invloed op onze darmen.

Oplosbare voedingsvezels dienen als voedsel voor de goede darmbacteriën, zoals het prebioticum inuline. Wanneer het microbioom (de gemeenschap van bacteriën) gezond en sterk is, voelen we ons goed omdat ons lichaam goed functioneert. Prebiotica helpen bij het reguleren van de stoelgang. Bij diarree helpt de voedingsvezel pectine, evenals het bekende huismiddeltje van geraspte appel.

In de darmen vormt appelpectine een gelachtige beschermlaag op het darmslijmvlies. Gifstoffen worden gebonden en uitgescheiden, waardoor diarreeverwekkers minder kans krijgen.

De wateroplosbare voedingsvezels in appelpectine kunnen het cholesterolgehalte verlagen. Verhoogde cholesterolwaarden behoren tot de lipometabole aandoeningen, ook wel hypercholesterolemie genoemd. Wanneer het cholesterolgehalte te hoog is, vormen zich afzettingen in de slagaders.

Deze afzettingen kunnen de bloedstroom belemmeren en in het ergste geval volledig laten stoppen. Dit heet aderverkalking, wat het risico op een hartaanval of beroerte verhoogt.

Pectine heeft cholesterolverlagende effecten. Verschillende studies hebben dit inmiddels aangetoond. Het dagelijks innemen van 75 gram gedroogde appels leidt tot een verlaging van het cholesterolgehalte met ongeveer 25 procent.

Daarnaast hebben pectines de capaciteit om galzuren te binden, die via het spijsverteringsstelsel worden uitgescheiden. Galzuren zijn nodig voor de vetvertering. Door galzuren uit te scheiden, vereist het lichaam nieuwe galzuren of cholesterol.

Het vetgehalte in het bloed daalt omdat het bestaande "overschot" cholesterol wordt gebruikt. Een ander voordeel is dat pectine de bacteriën in de darmen afbreekt, wat leidt tot de vorming van korteketenvetzuren. Deze korteketenvetzuren remmen de productie van nieuw cholesterol in de lever.

Pectines hebben positieve effecten op de vetstofwisseling, het zenuwstelsel, de suikerstofwisseling en het immuunsysteem. Volgens recente studies beïnvloedt een gezonde en goed gevoede darmflora ook onze stemming en hersenfunctie.

Ze vormen de bouwstenen van neurotransmitters zoals dopamine, serotonine en GABA. GABA, een niet-eiwitvormend aminozuur en een belangrijke neurotransmitter, wordt geproduceerd in de alvleesklier en de hersenen.

Ongeveer 100 miljoen zenuwcellen bevinden zich in onze buik, die samen het enterisch zenuwstelsel vormen. Via de nervus vagus stuurt dit zenuwstelsel signalen heen en weer tussen de darmen en de hersenen.

Pectine vertraagt de maaglediging. Hierdoor voelen we ons langer verzadigd en is de kans op trek kleiner. Omdat de voedingsvezel pectine de vetvertering afremt, verhoogt het de vetafvoer en kan het helpen bij het afvallen. Studies van de Los Angeles County University en het Amerikaanse leger hebben aangetoond dat pectine geen schadelijke effecten heeft.

In tegenstelling tot veel conventionele afslankmiddelen, heeft pectine geen schadelijke bijwerkingen. Het reguleert juist het cholesterolgehalte en de bloeddruk, en ontgift de darmflora. Bij het afvallen moet men echter niet alleen rekenen op appelpectine. Het alleen zal niet leiden tot het gewenste gewicht, maar appelpectine kan wel ondersteunen. Gezonde voeding, voldoende beweging en sport, en een aangepaste energie-inname zijn andere maatregelen voor gezond gewichtsverlies.

Voedingsvezels vertragen de opname van werkzame stoffen in mineralen, medicijnen of vitaminen. Dit geldt voor cholesterolverlagers, hartglycosiden, schildklierhormoon L-thyroxine en vooral pijnstillers. Er moet een interval van 2 uur worden aangehouden tussen het innemen van deze medicijnen en appelpectine als u ze moet innemen. Zoals bij alle voedingsvezels is het vooral bij het gebruik van pectine belangrijk om gedurende de dag voldoende te drinken.

In vergelijking met dierlijke gelatine is pectine als plantaardig geleermiddel een ecologisch, duurzamer en dierproefvrij alternatief. Het productieafval van plantaardige oorsprong (appeldroesem) wordt dus nuttig hergebruikt als pectine voor plantaardige geleermiddelen.

Conserveringsmiddelen en zelfs palmolie en veel suiker komen vaak voor in kant-en-klare gelei-suiker.

Regenwouden worden voortdurend gekapt om plaats te maken voor palmolieplantages omdat wij als consumenten te veel palmolie gebruiken. Daarom moeten we de consumptie van palmolie beperken waar dat mogelijk is om de regenwouden te beschermen. Gelerende suiker heeft geen palmolie nodig en het is verstandiger om appelpectine te gebruiken.