Overslaan naar hoofdinhoud Ga naar zoeken Naar menu

Overzicht van zoetstoffen en suikervervangers

Suikervervangers: Een overzicht en toepassingsmogelijkheden

Het ABC van suikervervangers | Feiten over kunstmatige zoetstoffen

Steeds meer mensen worden bewust van de gevaren van overmatige suikerconsumptie en zoeken naar gezondere alternatieven. Deze trend zien we ook in de groeiende markt voor suikervervangers.

Er zijn geschikte opties zoals bepaalde suikeralcoholen en speciale suikers, evenals problematische zoetstoffen uit de groep van kunstmatige zoetstoffen (zoals Sucralose, Aspartaam, Sacharine, Acesulfaam-K en andere). We hebben de bekendste suikeralternatieven voor je onderzocht en presenteren ons ABC van aandachtspunten.

Wil je stoppen met het gebruik van suiker of je suikerinname verminderen? Hier vind je uitgebreide informatie over suikervervangers, hun zoetkracht en calorieën. Het is moeilijk om alle verschillende namen van zoetstoffen in bewerkte voedingsmiddelen bij te houden. Suikervervangers en zoetstoffen: Fitnessgoeroes en voedingsdeskundigen hebben verschillende meningen over hun gezondheidseffecten. In ons ABC van suikervervangers introduceren we suikeralternatieven en geven we aan waar je op moet letten bij het gebruik van zoetstoffen en suikervervangers.

Suikervervangers kunnen op verschillende manieren gebruikt worden om suiker te vervangen. Ze worden zonder insuline gemetaboliseerd, helpen bij het besparen van calorieën en zijn tandvriendelijk. De zoetstoffen van suikervervangers behoren tot de groep levensmiddelenadditieven. Suikervervangers worden ingedeeld in twee groepen: Zoetstoffen en suikervervangers.

 

 

Wat kunnen zoetstoffen doen? Feiten over kunstmatige zoetstoffen

Synthetische zoetstoffen worden ook wel kunstmatige zoetstoffen genoemd. Deze synthetische zoetstoffen zijn toegelaten in Europa: Acesulfaam-kalium, Advantaam, Aspartaam, Acesulfaam-aspartaamzout, Cyclamaat, Neohesperidine DC, Neotaam, Sacharine, Sucralose en Thaumatine vallen onder kunstmatige zoetstoffen en verschillen van natuurlijke zoetstoffen. Synthetisch geproduceerde zoetstoffen hebben een zoetkracht die 35 tot 37.000 keer sterker is dan suiker. Afhankelijk van het type zoetstof bevatten ze geen calorieën of dezelfde hoeveelheid calorieën als suiker. Dankzij hun hoge zoetkracht hoeven ze in veel kleinere hoeveelheden gebruikt te worden. Producten met zoetstoffen bevatten daarom veel minder calorieën dan suikergezoete producten.

 

 

Synthetische zoetstoffen: Aspartaam, Cyclamaat, Sacharine, Sucralose...

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft echter dagelijkse limieten vastgesteld om mogelijke gezondheidsrisico's te minimaliseren. Kunstmatige zoetstoffen zijn tot 37.000 keer zoeter dan suiker en worden voornamelijk gebruikt in industrieel vervaardigde producten omdat ze moeilijk te doseren zijn. De laatste jaren is er veel discussie over mogelijke bijwerkingen. Er is bekend dat kunstmatige zoetstoffen een nadelig effect kunnen hebben op de stofwisseling, vergelijkbaar met suiker, vooral Sucralose. Dit komt waarschijnlijk door afbraakproducten die het darmmicrobioom negatief beïnvloeden en de darmwand meer doorlaatbaar maken voor bacteriën. Ook is er onderzoek gedaan naar door Sucralose veroorzaakte DNA-schade. Het Bundesinstitut für Risikobewertung (BfR) waarschuwt dat "verhitting van Sucralose verbindingen kan produceren die schadelijk zijn voor de gezondheid en kankerverwekkend kunnen zijn". Verder onderzoek is dringend nodig.

 

 

Sucralose en Sacharine in afvalwater

Sucralose is een zoetstof die ongeveer 600 keer zoeter is dan suiker. Sacharine is de oudst bekende kunstmatige zoetstof. Beide worden vaak gebruikt in fitnessproducten of diëten. In het lichaam en in rioolwaterzuiveringsinstallaties worden deze zoetstoffen echter niet in significante hoeveelheden afgebroken, waardoor ze zich ophopen in het milieu. Kunstmatige zoetstoffen kunnen nu wereldwijd in alle oppervlaktewateren worden aangetroffen en hun concentraties blijven stijgen. Onze mening is dat alleen biologisch afbreekbare zoetstoffen gebruikt moeten worden.

 

Niet per se beter: Fructose, honing, agavesiroop en suikerbietensiroop

Fructose komt in kleine hoeveelheden (<10%) voor in alle vruchten. Bij consumptie van gedroogd fruit of vruchtensappen kan echter snel een grotere hoeveelheid worden ingenomen. In de voedingsindustrie wordt fructose, afgeleid van maïszetmeel, vaak als goedkope grondstof gebruikt.

Fructose is een natuurlijke suiker die ook in veel fruit voorkomt. Het is zoeter dan huishoudsuiker (sucrose), dus er is minder van nodig om dezelfde zoetheid te bereiken. Vergeleken met sucrose is fructose ongeveer 1,4 keer zo zoet. Door fructose te gebruiken in plaats van sucrose kan de voedingsindustrie het suikergehalte in producten verlagen en toch de gewenste zoetheid behouden.

Het is echter belangrijk op te merken dat overmatige consumptie van fructose ook gezondheidsproblemen kan veroorzaken, vooral als het geconsumeerd wordt in grote hoeveelheden uit bewerkte voedingsmiddelen en dranken. Hoge consumptie van fructose wordt in verband gebracht met problemen zoals gewichtstoename, insulineresistentie, leververvetting en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Daarom is het belangrijk om de totale suikerinname te verminderen, ongeacht of deze suiker sucrose of fructose bevat.

In de lezing "Sugar: The bitter truth" legt de Amerikaanse kinderarts en endocrinoloog Robert Lustig drie belangrijke nadelen uit van voedingsmiddelen die fructose bevatten. Ten eerste onderdrukt fructose het verzadigingshormoon leptine, wat kan leiden tot een aanhoudend verlangen naar voedsel ondanks voldoende calorie-inname. Ten tweede wordt fructose als vet opgeslagen in de lever en weefsels. Veel mensen vinden het moeilijk om grote hoeveelheden fructose te verteren, wat kan leiden tot onaangename symptomen zoals winderigheid en diarree.

Appelstroop, agavesiroop, suikerbietensiroop en andere zoete stropen bevatten veel suiker en hebben dezelfde nadelen als gewone suiker. Agavesiroop is vooral zoet door zijn hoge fructosegehalte. Hoewel suikerbietensiroop meer mineralen bevat, is het niet veel beter dan witte suiker en heeft het een uitgesproken smaak. Tip: Als je suikerhoudende zoetstoffen gebruikt, zorg dan dat je daarna lichamelijk actief bent. Met mate zijn ze acceptabel vóór het sporten, maar minder gunstig erna.

 

 

Een overzicht van suikeralternatieven:

De meest interessante suikeralcoholen zijn Erythritol en Xylitol.

Er zijn verschillende soorten suikeralcoholen zoals maltitol, mannitol en sorbitol, die allemaal minder calorieën hebben dan suiker. In tegenstelling tot suiker hebben suikeralcoholen zoals sorbitol, Xylitol en Erythritol het voordeel dat ze niet door cariësbacteriën (Streptococcus mutans) kunnen worden omgezet in zuur dat de tanden aantast. Daarom worden ze vaak gebruikt in tandverzorgingsproducten zoals kauwgom of snoepjes. Daarnaast hebben Xylitol en Erythritol ook het voordeel dat ze geen onaangename nasmaak hebben. Ze worden vervaardigd uit hernieuwbare grondstoffen zoals hout en maïsplantvezels; Xylitol of Erythritol wordt geproduceerd uit maïszetmeel zonder genetische manipulatie te gebruiken.

Hoe zit het met calorieën? Xylitol bevat 40 procent minder calorieën dan suiker, terwijl Erythritol zelfs calorievrij is. Producten met Erythritol en Xylitol veroorzaken een kleinere stijging van de bloedsuikerspiegel in vergelijking met suikerhoudende voedingsmiddelen. Dit biedt met name voordelen voor koolhydraatarme volgers en mensen met diabetes, omdat er minder insuline nodig is.

 

 

Suikervervangers worden vaak gekozen om de suikerconsumptie te beperken.
Deze suikervervangers en zoetstoffen zijn beschikbaar.

Suikervervangers: Allulose, Isomaltulose en Trehalose

Naast de vaak gebruikte sacharose (huishoudsuiker) zijn er verschillende andere soorten suiker die grotendeels de nadelen van suiker niet hebben. Deze omvatten: Allulose, Isomaltulose en Trehalose.

Allulose, net als erytrit, bevat geen calorieën en wordt gemaakt van gewone suiker. Het heeft ongeveer 60% van de zoetkracht van suiker. Allulose kan op grote schaal worden gebruikt als suikervervanger, hoewel het helaas nog niet in de EU is goedgekeurd. Het goedkeuringsproces voor Allulose is momenteel gaande. In de VS wordt Allulose al enkele jaren als veilig beschouwd en wint het aan populariteit. Trehalose en Allulose zijn inderdaad twee verschillende suikers met uiteenlopende eigenschappen en toepassingen.

 

 

Wat is Trehalose?

Trehalose is een natuurlijk voorkomende suiker die voorkomt in veel organismen, waaronder planten, dieren en micro-organismen. Chemisch gezien is het een disacharide die bestaat uit twee glucosemoleculen die via een speciale glycosidebinding met elkaar zijn verbonden. 

Trehalose staat bekend om zijn vermogen cellen en biomoleculen te beschermen. Het is een stabiele suiker die helpt de structuur en functie van eiwitten, lipiden en andere biologische moleculen te behouden, zowel tijdens uitdroging als in extreme omgevingen. Deze eigenschappen maken Trehalose interessant voor toepassingen in de voedingsindustrie, farmaceutica, biotechnologie en cosmetica.

In de voedingsindustrie wordt Trehalose vaak gebruikt als suikervervanger en stabilisator. Het kan helpen bij het verbeteren van de textuur van voedsel, het vasthouden van vocht en het verlengen van de houdbaarheid. Trehalose wordt ook gebruikt in sommige gezondheidsproducten en supplementen, hoewel de gezondheidsvoordelen nog verder moeten worden onderzocht.

Belangrijk om te weten is dat Trehalose, ondanks zijn vele potentiële voordelen, niet door alle organismen kan worden afgebroken. Mensen missen bijvoorbeeld een enzym dat Trehalose in afzonderlijke glucosemoleculen kan splitsen. Daarom wordt Trehalose niet gemetaboliseerd in het lichaam en veroorzaakt het geen stijging van de bloedsuikerspiegel zoals andere suikers dat doen.  

 

 

Wat is Isomaltulose?

Isomaltulose is een koolhydraat dat bestaat uit glucose en fructose. Chemisch gezien is het een disacharide waarin glucose en fructose via een glycosidebinding verbonden zijn. Isomaltulose wordt ook wel Palatinose genoemd, aangezien het voor het eerst werd geïsoleerd uit sucrose (tafelsuiker).

Het bijzondere voordeel van Isomaltulose ligt in zijn unieke vertering en metabolisme in het lichaam. In tegenstelling tot andere suikers wordt Isomaltulose langzamer afgebroken en langzamer opgenomen in de darm. Dit leidt tot een langzamere stijging van de bloedsuikerspiegel en draagt bij aan een constante energietoevoer. Deze langzame en gestage energiestroom kan helpen om de bloedsuikerspiegel stabieler te houden en langdurige energie te leveren.

Isomaltulose heeft een vergelijkbare zoete smaak als sucrose, maar met een lagere glycemische index. Dit betekent dat het de bloedsuikerspiegel minder snel doet stijgen dan gewone suiker. Het wordt daarom vaak gebruikt als ingrediënt in voedingsmiddelen die een lage glycemische index nastreven, zoals sportdranken, energierepen en producten voor diabetici.

Men moet zich ervan bewust zijn dat Isomaltulose nog steeds koolhydraten bevat en daarom met mate moet worden geconsumeerd, vooral door mensen met diabetes of andere stofwisselingsstoornissen. Zoals bij alle levensmiddelenadditieven is het raadzaam de consumptieaanbevelingen en informatie op productetiketten op te volgen.

 

 

Meer informatie over de afzonderlijke zoetstoffen

Acesulfaam K is een synthetische zoetstof die wordt gebruikt als toevoeging in voedingsmiddelen. Het heeft een hoge zoetkracht en wordt vaak gecombineerd met andere zoetstoffen om de smaak te verbeteren. Acesulfaam K bevat geen calorieën en wordt door het lichaam niet gemetaboliseerd, wat het aantrekkelijk maakt voor dieet- en suikervrije producten. Het is stabiel bij hoge temperaturen en kan daarom worden gebruikt voor bakken en koken. Hoewel het als veilig voor consumptie wordt beschouwd, zijn er enkele controverses en zorgen over mogelijke effecten op de gezondheid.

Aspartaam is een kunstmatige zoetstof die wordt gebruikt als suikervervanger in veel voedingsmiddelen en dranken. Het is ongeveer 200 keer zo zoet als suiker. Aspartaam bestaat uit de aminozuren asparaginezuur en fenylalanine. Het bevat weinig calorieën en heeft geen invloed op de bloedsuikerspiegel. Echter, voor mensen met de zeldzame stofwisselingsziekte fenylketonurie (PKU) kan aspartaam schadelijk zijn.

Cyclamaat is een kunstmatige zoetstof die wordt gebruikt als smaakversterker. Het is ongeveer 30 tot 50 keer zoeter dan suiker. Het werd voor het eerst in de jaren 1930 ontdekt en is sindsdien goedgekeurd als voedingsadditief in veel landen. Cyclamaat heeft een licht bittere nasmaak, waardoor het vaak gecombineerd wordt met andere zoetstoffen. Het is controversieel of cyclamaat gezondheidseffecten heeft, en in sommige landen is het beperkt of verboden vanwege mogelijke gezondheidsrisico's.

Sacharine is een kunstmatige zoetstof die wordt gebruikt als alternatief voor suiker. Het is ongeveer 200 tot 700 keer zoeter dan suiker. Sacharine bevat geen noemenswaardige calorieën en wordt vaak gebruikt in caloriearme of suikervrije producten zoals dranken, desserts, snoep en kauwgom. Het werd eind 19e eeuw ontdekt en is sindsdien goedgekeurd als voedingsadditief. Hoewel sacharine als veilig voor consumptie wordt beschouwd, kan het bij sommige mensen een metaalachtige nasmaak geven.

Sucralose is een kunstmatige zoetstof die ongeveer 600 keer zo zoet is als suiker. Het wordt gemaakt van sucrose (suiker) door drie hydroxylgroepen te vervangen door chlooratomen. Sucralose bevat geen noemenswaardige calorieën en wordt vaak gebruikt in caloriearme of suikervrije voedingsmiddelen en dranken. Het heeft een vergelijkbare smaak als suiker zonder de bittere nasmaak die sommige andere zoetstoffen hebben. Sucralose komt vaak voor in dieetcola’s, energiedrankjes, sappen, alcoholische dranken, thee, yoghurts, puddingen, gebak, bevroren desserts, ingeblikt fruit, kauwgom, eiwitpoeders, snoep en ontbijtgranen.

Effecten op het darmstelsel: Het gebruik van sucralose kan leiden tot een vermindering van de diversiteit van darmbacteriën en schadelijke effecten hebben op gunstige darmbacteriën. Beschadigde bacteriën kunnen zelfs via de beschadigde darmslijmvliezen in de bloedbaan terechtkomen, wat niet ideaal is. Invloed op de bloedsuikerspiegel: Zelfs bij veilige geachte hoeveelheden kan sucralose de bloedsuikerspiegel beïnvloeden. Al na twee weken bleek bij deelnemers een slechte suikerutilisatie, wat leidde tot aanzienlijk verhoogde bloedsuikerspiegels.

Thaumatine is een natuurlijk voorkomend eiwit dat wordt gebruikt als zoetstof. Het wordt gewonnen uit de vrucht van de West-Afrikaanse katemfeplant. Thaumatine heeft een zeer hoge zoetkracht, ongeveer 2000 tot 3000 keer sterker dan suiker. Het wordt vaak gebruikt in voedingsmiddelen en dranken om de smaak te verbeteren en de behoefte aan suiker te verminderen. Thaumatine heeft een langdurige, milde zoete smaak en wordt vaak gecombineerd met andere zoetstoffen om de gewenste smaak te bereiken. Het wordt veilig geacht voor consumptie en is goedgekeurd als voedingsadditief in veel landen.

Stevia, of beter gezegd steviolglycosiden, is een natuurlijke zoetstof die wordt gewonnen uit de bladeren van de steviaplant. Het is veel zoeter dan suiker en bevat geen noemenswaardige calorieën, wat het tot een populair alternatief maakt voor mensen die hun suikerinname willen verminderen. Steviolglycosiden hebben geen invloed op de bloedsuikerspiegel, waardoor ze geschikt kunnen zijn voor diabetici. Ze zijn ook tandvriendelijk omdat ze niet worden afgebroken door bacteriën in de mond. Stevia wordt als veilig beschouwd voor consumptie en is in veel landen goedgekeurd als voedingsadditief.

Neotaam is een zeer intensieve kunstmatige zoetstof die chemisch verwant is aan aspartaam. Het is ongeveer 8000 tot 13.000 keer zoeter dan suiker. Neotaam is ontwikkeld om een intense zoete smaak te bieden zonder bittere nasmaak. Het is zeer stabiel bij hoge temperaturen en heeft een breed pH-bereik, waardoor het geschikt is voor verschillende voedsel- en dranktoepassingen. Neotaam heeft geen significante voedingswaarde en beïnvloedt de bloedsuikerspiegel niet. Het is als veilig beschouwd voor consumptie door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA).

Neohesperidine DC is een natuurlijke plantverbinding die afkomstig is van de citrusvrucht bittere sinaasappel (Citrus aurantium). Het behoort tot de flavonoïde glycosiden. Neohesperidine DC wordt vaak gebruikt als smaakversterker en bitterstof om de smaak van voedingsmiddelen en dranken te verbeteren. Het heeft een uitgesproken bitterheid, waardoor het vaak wordt gecombineerd met andere zoetstoffen om een evenwichtige smaak te bereiken. Neohesperidine DC bevat weinig calorieën en beïnvloedt de bloedsuikerspiegel niet. Het is goedgekeurd als voedingsadditief en wordt veilig geacht voor consumptie.

Aspartaam-acesulfaamzout is een mengsel van de kunstmatige zoetstoffen aspartaam en acesulfaam-K. Deze combinatie wordt vaak gebruikt om een betere zoetkracht en een meer gebalanceerde smaak te bieden. Het is ongeveer 200 tot 300 keer zoeter dan suiker. Aspartaam-acesulfaamzout wordt vaak gebruikt in caloriearme of suikervrije voedingsmiddelen en dranken om het suikergehalte te verlagen zonder de zoete smaak te verliezen. Het heeft een hoge hittestabiliteit en is daarom geschikt voor een groot aantal toepassingen. Het is goedgekeurd als voedingsadditief en wordt veilig geacht voor consumptie.

Advantam is een zeer intensieve kunstmatige zoetstof die ongeveer 20.000 keer zoeter is dan suiker. Het is ontwikkeld om een extreem hoge zoetheid te bieden zonder een bittere nasmaak en met een aangename smaak. Advantam is goedgekeurd als voedingsadditief voor gebruik in voedingsmiddelen en dranken in veel landen. Het beïnvloedt de bloedsuikerspiegel niet en bevat geen calorieën. Advantam is zeer stabiel bij hoge temperaturen en heeft een breed pH-bereik, waardoor het geschikt is voor verschillende voedsel- en dranktoepassingen. Het wordt als veilig beschouwd voor consumptie.